Zdjęcie ukazuje czterdzieści sześć kobiet (w większości w średnim i starszym wieku) oraz czworo dzieci. W górnym rzędzie po środku widoczny jest sztandar organizacji trzymany przez jedną z członkiń. Fotografia została naklejona na białą tekturę. Narodowa Organizacja Kobiet powstała w 1919 roku i istniała do wybuchu wojny. Ideowo związana z Narodową Demokracją była jedną z najważniejszych i najliczniejszych stowarzyszeń kobiecych w okresie II RP. „Stworzyło je grono aktywistek reprezentujących kobiety świadome swojej polskości, tradycji narodowej i religii chrześcijańskiej (… ).

Ton działalności organizacji (…) nadawały wybitne indywidualności – kobiety wykształcone, pochodzące z rodzin inteligenckich, ziemiańskich i z kręgów arystokratycznych”. Członkinie organizowały wiece i zebrania, na których propagowały ideę „narodowego” ruchu kobiecego. Oprócz tego zajmowały się działalnością charytatywną i edukacyjną. W Krasnymstawie Narodowa Organizacja Kobiet powstała w styczniu 1929 roku. Inicjatorką jej powołania była Stanisława Wisz, żona miejscowego adwokata Pawła Wisza, która została wówczas wybrana na funkcję prezesa.

Funkcjonowanie krasnostawskiego oddziału NOK opierało się na pracy społecznej, zaś fundusze pochodziły ze składek członkowskich oraz były pozyskiwane w trakcie organizowanych imprez. Stowarzyszenie organizowało m.in. kursy dokształcające, dożywianie dzieci w wieku szkolnym, zbiórki i kwesty dla potrzebujących dzieci (na wyżywienie i ubranie) oraz półkolonie wakacyjne, o których pisał „Kurjer Warszawski” w numerze 326 z 1933 roku. Oprócz działalności na rzecz społeczności lokalnej krasnostawska NOK wspierał także rzeczowo (książki, prasa) i finansowo Polaków mieszkających we wschodnich województwach. Eksponat zakupiony do zbiorów w 1974 roku.