Obraz przedstawiający św. Rozalię z Palermo – patronkę od zarazy - został zakupiony do muzeum od prywatnego kolekcjonera w 1995 roku. Autor nie jest znany, nie wiadomo, w jakim kościele czy kaplicy obraz pierwotnie się znajdował. Prawdopodobnie jest dziełem artysty polskiego powstałym w końcu XVII wieku lub początku wieku XVIII.

Jego zakup do Muzeum Regionalnego w Krasnymstawie ma swoje uzasadnienie w historii miasta i regionu. W drugiej połowie XVII wieku w województwie ruskim – w którego skład wchodził Krasnystaw – kilkakrotnie następowały epizody tzw. ‘morowej zarazy’ na którą złożyły się czarna ospa, tyfus plamisty i dżuma występujące jednocześnie. Największe żniwo zebrała w latach 1651 - 1653. Według Ludwika Kubali pojawiła się po bitwie pod Beresteczkiem, z Ukrainy przez Kraków rozprzestrzeniała się na północ. Na „morową zarazę” zapadła w 1654 roku jedenastoletnia wtedy Krystyna Anna Lubomirska (późniejsza Potocka), przyszła fundatorka kościoła p.w. Św. Franciszka Ksawerego w Krasnymstawie, w którym – w ołtarzu św. Walentego - znalazł się wizerunek św. Rozalii w towarzystwie św. Rocha uzdrowiciela.

Święta Rozalia urodziła się jako książęca córka na zamku w pobliżu Bergamo. Młoda dziewczyna, przymuszana przez rodziców do małżeństwa, uciekła z pałacu, by prowadzić samotne życie pełne wyrzeczeń i pokuty. Zmarła młodo, - w wieku ledwie 31 lat – a jej ciało odnalezione zostało dopiero 500 lat po jej śmierci. Według legendy w chwili znalezienia Świętej ustała zaraza – dżuma – której epidemia wybuchła na Sycylii w 1624 roku, a chorzy uleczani byli poprzez dotyk jej relikwii.