Na awersie przedstawione zostało popiersie władcy (prawy profil) w koronie zamkniętej z krzyżem. Król ma na sobie zbroję, na piersi zaś zawieszony order św. Ducha, który otrzymał od króla Francji Ludwika XIV w 1676 roku. W otoku napis: IOAN[NES] • III D[EI] G[RATIA] • REX POL[ONIAE] • M[AGNUS] • D[UX] • L[ITUANIAE] • R[USSIAE] • PR[USSIAE] •. Na rewersie dwa lwy podtrzymujące stojącą na konsoli owalną tarczę z herbem miasta, powyżej wieniec z gałązkami oliwnymi. Po bokach monogram: D – L (mincerza Daniela Lessego – dzierżawcy mennicy miejskiej w Gdańsku). W otoku napis : MON[ETA] • AUREA CIVITAT[TIS] • GEDANEN[SIS] •1683. Złote dukaty z wizerunkiem Jana Sobieskiego (1674-1696) mennica gdańska biła także w latach: 1676, 1677, 1682, 1688, 1692. Emitowała ona również inne monety, na których ukazany został Sobieski: złotą – 2 dukatową oraz nazwane donatywami (monetami podarunkowymi): złote 3, 4 i 6 dukatowe oraz srebrne 3 i 5 dukatowe. Donatywy powstawały na specjalne zamówienie i były ofiarowywane monarsze jako wyraz hołdu z okazji jego wizyty w mieście. W drugiej połowie XVII wieku na terenie Rzeczypospolitej za 1 dukata zwanego też „czerwonym złotym” płacono 6-7 złotych polskich (tymfów tj. monet 30-groszowych) i 5 trojaków. Według kursu urzędowego 1 złoty miał wartość 30 groszy, gdy w rzeczywistości na rynku wyceniany był jedynie na 12-18 groszy. Przeciętna waga monety wynosiła 6,75 g, z czego zaledwie połowa to czyste srebro. Na nową grzywnę krakowską o wadze 201,86 g składało się przeciętnie 30 złotych polskich (tymfów) lub 120 trojaków (ważących 1,7 g z czego czystego srebra 0,7 g). Eksponat zakupiony do zbiorów w 1963 roku.